De Slapende Honden methode is een behandeling om kinderen met weerstand die niet gemotiveerd zijn ontvankelijk te maken voor traumaverwerking. Met de Slapende Honden-tool worden om de omstandigheden van het kind in kaart gebracht en mogelijke barrières voor behandeling geanalyseerd. Een behandelplan op maat bestaat uit praktische interventies om de barrières op te ruimen, en om traumaverwerking en integratie te ondersteunen.
De Slapende Honden methode is een behandeling om kinderen met weerstand die niet gemotiveerd zijn ontvankelijk te maken voor traumaverwerking. Sommigen van hen kunnen niet praten over hun nare herinneringen en sommigen willen dat niet. De Slapende Honden methode helpt hen ontvankelijk te worden voor traumaverwerking met bijvoorbeeld EMDR of TF-CBT en ondersteunt hen deze behandeling ook af te maken. Als kinderen niet over hun nare herinneringen willen of kunnen praten wordt er vaak geadviseerd te wachten tot het kind er klaar voor is – en geen ‘slapende honden wakker te maken’, uit angst om traumatische herinneringen die het kind had weggestopt op te rakelen en het kind te destabiliseren.
De Slapende Honden methode biedt een kapstok (Slapende Honden-tool) om een gestructureerde analyse te maken van de mogelijke barrières in de omstandigheden van het kind en in zijn geschiedenis, en om een behandelplan op maat te maken bestaande uit praktische interventies om de barrières op te ruimen, zodat het kind kan deelnemen aan traumaverwerking. Daarna zijn interventies gericht op het bevorderen van de integratie en verminderen van de gevolgen van ontwikkelingstrauma.
De Slapende Honden methode is voor het eerst beschreven in het boek Slapende Honden? Wakker maken! (Struik, 2010) heeft inmiddels al een derde editie (Struik, 2021) met veel nieuwe materialen, voorbeelden, metaforen en praktische interventies. Deze is vertaald in het Engels: Treating Chronically Traumatized Children (Struik, 2019) en het Deens (Struik, 2019).
Chronische getraumatiseerde kinderen voelen zich vaak hulploos, incompetent en geïsoleerd. Het is geen wonder dat het lijkt alsof ze weerstand hebben en ongemotiveerd zijn voor traumaverwerkingstherapie, omdat hun basisbehoeften niet vervuld zijn. Volgens de zelfdeterminatietheorie moeten deze basisbehoeften worden vervuld om motivatie te vergroten. Om deze kinderen ontvankelijk te maken richten Slapende Honden interventies zich op het vergroten van het gevoel van competentie door psychoeducatie en het gebruik van concrete metaforen en plaatjes, vergroten van hun autonomie door hen zelf te laten bepalen wat ze wel en niet willen bespreken, en vergroten van hun gevoel van verbondenheid door hun relationele omgeving te betrekken bij behandeling. Kinderen hechten zoveel meer waarde aan de steun en mening van hun netwerk dan aan de steun van professionals.
Het gebruik van de Slapende Honden methode helpt kinderen ontvankelijk te worden voor traumaverwerking en deze behandeling ook af te maken waardoor ze minder traumagerelateerde symptomen hebben zoals posttraumatische stress, angst, woede, depressie, problemen in de hechting, negatieve ideeën en gedragsproblemen. In een pilotstudie werden 14 uithuisgeplaatste kinderen die aanvankelijk weigerden om over hun traumatische herinneringen te praten behandeld met de Slapende Honden methode. Ze maakten allemaal hun EMDR behandeling af, zonder dropout zie: (Struik, Ensink & Lindauer (2017) and Struik (2018).
Na 10 jaar van implementeren van Slapende Honden in samenwerking met vijf jeugdzorginstellingen hebben we gezamenlijk met academische onderzoekstellingen de vurige wens en ambitie om Slapende Honden te onderzoeken op effectiviteit. De voorbereidingen, zoals het schrijven van het onderzoeksprotocol, zijn in volle gang en liggen klaar. Subsidie verwerven is nu een hele belangrijke volgende stap.
